ΕΛΑΣ : άσχετος από ανταρτοπόλεμο

Από το παρακάτω και μόνο έγγραφο ημερομηνίας μόλις Απριλίου 1944 !!!!!!! αποδεικνύεται πως ο ΕΛΑΣ είχε μαύρα μεσάνυχτα και αγνοούσε τα αυτονόητα για το τι είναι αιχμάλωτοι και πια η αξία αυτών στον ανταρτοπόλεμο.....
Αντικειμενικά μιλώντας τέτοιες ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΕΣ διαταγές εκδίδονται από τον πρώτο μήνα της ενάρξεως των επιχειρήσεων, ακολούθως με τη συνεχή εφαρμογή τους , εννοείται ότι πλέον έχουν γίνει ΒΙΩΜΑ στους όποιους αντάρτες , οι οποίοι ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι γνωρίζουν πλέον το πως θα πράττουν σε ανάλογες περιπτώσεις και μεταγενεστέρως απλώς ΚΑΙ ΜΟΝΟ υπενθυμίζονται.
Καλά στις Σχολές Αξιωματικών τους τι δίδασκαν ; Πρόσκλησιν εις χοροεσπερίδαν κοκτειλ μετά συνοδείας πνευστών και εγχόρδων ;
Προσέξτε βεβαίως ότι την εκδίδει ΓΕΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ και όχι νεοσύστατη Μονάδα, που θα ήταν δικαιολογημένο ίσως κατά μία εννοια ..

Τέτοιο Σ-Ο-Β-Α-Ρ-Ο-Τ-Α-ΤΟ ζήτημα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚHΣ σπουδαιότητος για την διεξαγωγήν του ανταρτοπολέμου δεν τίθεται τον Απρίλιο του 1944, περιγράφοντας την  ΟΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ, για να μην τρελλαθούμε !!!!!

Μήπως τον Μάρτιο 1944 βγάζανε και οδηγίες σκοποβολής ; Διόλου απίθανο !!!!!!
Μήπως τον Φεβρουάριο του 1944 από που γεμίζει το όπλο ; Eνδεχομένως ........!!!!

Βέβαια τώρα θα μου πείτε πιο εύκολο ήταν να χιονίσει τον Αύγουστο παρά να δουν εχθρό με τα κυάλια τους........

Πόσο μάλλον αιχμάλωτο .....

................Κακιούλες ..!!!!! :

E.Λ. Α. Σ

ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ

ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙον

ΑΡΙΘ. Ε.Π. 3239

ΔΙΑΤΑΓΗ

Μονάδες τινές απέστειλαν ημίν εγγράφως πληροφορίας εξ ανακρίσεως αιχμαλώτων Γερμανών συλληφθέντων προσφάτως, αίτινες περιήλθον εις Γενικόν Στρατηγείον μετά παρέλευσιν μηνός και πλέον επομένως ανεκμετάλλευτοι.

Ομοίως αι πληροφορίαι ας συνηγάγον αι μονάδες εκ της εξετάσεως των αιχμαλώτων δεν ήσαν αρκεταί, είχον δε πολλάς ελλείψεις καθιστώσαι ούτω δύσκολον την ερμηνείαν και την εκμετάλλευσιν των πληροφοριών.

Λαμβάνοντες εκ τούτου αφορμήν και έχοντες υπ`όψιν ότι οι αιχμάλωτοι αποτελούν μίαν από τας κυριωτέρας πηγάς αναζητήσεως πληροφοριών, καθορίζομεν ως ακολούθως τον τρόπον εξετάσεως αιχμαλώτων κάθώς και τον τρόπον μεταβιβάσεως εκ των εκ της εξετάσεως συναγομένων πληροφοριών, εις Γεν. Σρατηγείον.

Ι. Οι αιχμάλωτοι θα εξετάζωνται υπό του αξ/κού πληροφοριών του Συν/τος περιληπτικώς επί πληροφοριών αφορουσών αποκλειστικώς την δράσιν του Συν/τος και θα αποστέλωνται προς την Μεραρχίαν(Γραφείον ΙΙον) μετ`αντιγράφου της κατεθέσεως των και των επ`αυτών ευρεθέντων εγγράφων και λοιπών στοιχείων. Η Μεραρχία (Γραφείον ΙΙον) να προβαίνει εις εξονυχιστικήν ανάκρισιν τούτων προς συλλογήν πάσης δυνατής πληροφορίας στρατιωτικού, οικονομικού και πολιτικού περιεχομένου και αποστέλλει προς το Γενικόν Στρατηγείον το πόρισμα της εξετάσεως με τα έγγραφα και λοιπά στοιχεία και μετά μεταφράσεως κατά το δυνατόν τούτων.

Εφ`όσον το Γεν. Στρατηγείον κρίνει επάναγκες δύναται να διατάξη την εκ των υστέρων προσκόμησιν και του αιχμαλώτου εκ του περιλ. Κανονισμού λειτουργίας υπηρεσίας πληροφοριών.

ΙΙ. Δέον απαραιτήτως εις το πόρισμα της ανακρίσεως να αναφέρονται και τα κάτωθι στοιχεία Ι) Ακριβής τόπος καταγωγής αιχμαλώτου(Πόλις ή χωρίον και ποίον. 2) Επάγγελμα. 3) Πνευματική μόρφωσις. 4) Σοβαρού ή ελαφρού χαραχτήρος. 5) Βαθμός αξιοπίστου πληροφοριών.

ΙΙΙ. Έκ των συναγομένων πληροφοριών όσοι είναι αμέσου εκμεταλλεύσεως δέον να αποστέλλωνται επειγόντως τηλ/κώς ή ραδ/κώς εις Γεν. Στρατηγείον. Η έκθεση της εξετάσεως ήτις θα αποσταλεί ημίν εγγράφως θα περιλαμβάνει και τας αποσταλείσας τηλ/κώς ή ραδ/κώς πληροφορίας μετά όλων των εγγράφων, επιστολών και λοιπών στοιχείων των ανευρεθέντων επί του αιχμαλώτου μετά μεταφράσεως κατά το δυνατόν.

ΙV. Oυδεμία εκτέλεσις αιχμαλώτου θα γίνεται προ της εξετάσεως τούτων κατά τα ανωτέρω και άνευ διαταγής του Γεν. Στρατηγείου εκδιδομένης μετά πρότασιν της οικείας Μεγάλης Μονάδος.

V. Η παρούσα διαταγή να τεθή εις τον φάκελλον των βασικών διαταγών αι δε Διοικήσεις να επαγρυπνούν επί της ακριβούς εκτελέσεως υπό των αρμοδίων οργάνων. Απαιτούμεν την ακριβή συμμόρφωσιν προς τα ύπο της παρούσης διατασσόμενα.

Σ.Δ. Γενικού Στρατηγείου 27-4-44

ΕΜΜ. ΜΑΝΤΑΚΑΣ

ΕΛΑΣ : Aριστερά "μαργαριτάρια" για τις απώλειες που προκάλεσε στους Γερμανούς

Ο παρακάτω ισχυρισμός, για τις απώλεις των Γερμανών από τον ΕΛΑΣ, ανήκει στον καθηγητή πανεπιστημίου ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ(Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης) Γ. Μαργαρίτη, υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΚΚΕ το 2009.Διαβάστε αυτούσιο το παρακάτω απόπασμα από επιστολή του κ. καθηγητού στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ που επιτίθεται στον επιστολογράφο κ. Μακρή - Στάικο  ο  οποίος  στο  παρελθόν  που είχε ξεσκεπάσει την παπάτζα των ΕΛΑΣιτών, κάνοντας λόγο για την αριστερή μυθοπλασία ....
Αξίζει να διαβάσετε όλο το άρθρο, αλλά εγώ θα κρατήσω μόνο ΑΥΤΟ το απόσπασμα :
 .............Και επειδή αρχεία ανοίγουν, η γνώση και η επιστήμη προχωρεί, γνωρίζουμε πλήθος άλλες «λεπτομέρειες» που θα ενδιέφεραν τον κ. Μακρή - Στάϊκο.Ο ΕΛΑΣ προξένησε στα στρατεύματα Κατοχής σοβαρές απώλειες: οι Γερμανοί (εξαιρουμένης της μάχης της Κρήτης) έχασαν τουλάχιστον πέντε φορές περισσότερους στρατιώτες στον πόλεμο ενάντια στον ΕΛΑΣ παρά στην εκστρατεία τους στην Ελλάδα ενάντια σε Ελληνες και Βρετανούς στα 1941............
πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 28/2/2008  http://archive.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=28.02.2008,id=5753432

Ωστε τα αρχεία ανοίγουν και η επιστήμη προχωρεί .........Aς αποδεχθούμε λοιπόν  ως έγκυρο τον παραπάνω ισχυρισμό του πανεπιστημιακού και  ας  δούμε  τι  λένε  τα, εδώ και 55 χρόνια, ΗΔΗ ανοιγμένα αρχεία :

.....Οι απώλειες των Γερμανών κατά την εκστρατεία στην Ελλάδα (πλην της Κρήτης) ήταν περίπου 1.100 νεκροί και 4.000 τραυματίες και αγνοούμενοι ......
Πηγή : Οι γερμανικές εκστρατείες στα Βαλκάνια (Άνοιξις 1941) , Κέντρον Ιστορίας Αμερικανικού Στρατού, αρχική ἐκδοσις 1953 & επανέκδοσις 1984, κεφάλαιον 17ον


ΑΝ δηλαδή βασιστούμε  στον κ. καθηγητή έχουμε και λέμε : 5X 1.100= 5.500 νεκροί γερμανοί από τον ΕΛΑΣ............. ΔΙΑΨΕΥΔΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ  Π-Α-Ν-Υ-Γ-Η-Ρ-Ι-Κ-Ο-Τ-Α-Τ-Α  ο Ριζοσπάστης της 30/9/1979 , με "στοιχεία" του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ, που αναφέρει 22.000 νεκρούς Γερμανούς από τον ΕΛΑΣ.......!!!!!

Η μαθηματική εξίσωσις ήτις οδήγησε τον Χίλτερ στην ήττα του Β' Π.Π.

To  γιατί  ο  Χίτλερ  έχασε  τον  πόλεμο  εξηγείται  μαθηματικώς  δια  του  Ριζοσπάστου  της   11/6/1947, βάσει  του  οποίου o Aδόλφος  θα  έπρεπε  να  τηρεί  στην  Ελλάδα  100  στρατιώτας  δι  έκαστον  αντάρτη  του  ΕΛΑΣ ..... !!!!!!!!

(ΛΥΣΙΣ  ΔΙΑ  ΤΟΥΣ  ΕΧΟΝΤΑΣ  ΧΑΜΗΛΗΝ  ΤΗΝ  ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΝ :

Συμφώνως  με  τον  κατωτέρω  παρατιθέμενο  Ριζοσπάστη  της  30/9/1979  ο  ΕΛΑΣ  είχε  δύναμι  141.000  ανταρτών,  επομένως  ο  ατυχήσας  Αδόλφος  όφειλε  να  βρεί  141.000 Χ 100 = 14.100.000  !!!!!!!!!!   στρατιώτας  Μ-Ο-Ν-Ο-Ν  δια  την  Ελλάδα ......)

Αδόλφε  ήσουν  όντως  στούρνος  στα  μαθηματικά ......!!!!!!!!

ΕΛΑΣ : Απωλειες ΕΛΑΣ -Γερμανών 1 προς 200 !!!!!!! Το α-κ-α-τ-α-μ-ά-χ-η-τ-ο ρεκόρ Γκίνεs

Μεγαλοδύναμε θεέ, άκου απώλειες ΕΛΑΣιτών - Γερμανών  1 προς 200 !!!!!!!!!!!!!!!!!
ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΛΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ..
Καλά εεεεε ......... μιλάμε για ΤΟ α-κ-α-τ-α-μ-ά-χ-η-τ-ο  ρεκόρ  ΣΤΑ  πεδία μαχών ΤΗΣ παγκόσμιας Ιστορίας ...!!!!!!!!!
Προσέξτε ότι οι Γερμανοί διέθεταν άφθονο πυροβολικό ενώ οι ΕΛΑΣίτες είχαν έλλειψη πυρομαχικών  στη  γενικότερη περιοχή  της  Στερεάς  Ελλάδος........... !!!!!!!

ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ Ε.Λ.Α.Σ.
XVI ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ
54 ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ
Ε.Δ.Α. 4446

ΔΙΑΤΑΓΗ

Σας κοινοποιούμε τα υπ`αριθ. 166/29-8-44 και 167/30-8-44 δελτία Στρατιωτικής κατάστασης του Γενικού μας Στρατηγείου με την παράκληση να διαβαστούν πλατειά στους αντάρτες και αξ/κούς και να γνωστοποιηθούν στις Εθν/κές Οργανώσεις και στο Λαό.
Σ..Δ. ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 12/9/44
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΜΑΛΛΙΑΡΟΣ - ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
Η Ε.Δ.Α.
(Τ.Σ.Υ.)

ΔΕΛΤΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ 29-8-44
Αριθ. 166

ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΕΡΕΑΣ :
-27-8-44.Στον τομέα Καροτίων ο εχθρός ενισχυθείς ανέλαβε επίθεση από το πρωί ως το βράδυ.Τα τμήματα μας πολέμησαν γενναία αλλά λόγω ελλείψεως πυρ/κών τελικά συνεπτύχθησαν σε νέες θέσεις. Στον τομέα Μαλανδρίνου ο εχθρός παρά τις σημαντικές δυνάμεις και το πυρ/κό του αντιμετωπίζεται με επιθέσεις καθ`όλην την ημέραν από τα τμήματα μας.

-28-8-44. Εσυνεχίσθη σκληρά επίθεση του εχθρού εις τον τομέα των Καροτίων όπου τα τμήματα μας κρατούν τις θέσεις των και αντεπιτίθενται.Στον τομέα Μαλανδρίνου ο εχθρός παρά το χρησιμοποιούμενο άφθονο πυρ/κό του ενισχύθη με νέες δυνάμεις.Συνολικαί απώλειαι του εχθρού υπολογίζεται 2500 - 3000.Δικές μας απώλειες 5 νεκροί και αγνοούμενοι τραυματίαι 10 ........... 

Παπούας : To αιμοσταγές τέρας που ρήμαξε τη Ρούμελη

Oι κόκκινοι κουίσλιγκ : Ο Νορβηγικός Ριζοσπάστης εκδιδόταν με τις ευλογίες των Ναζί

9 Απριλίου 1940 : Οι Γερμανοί εισβάλουν στη Νορβηγία ............

Το επίσημο όργανο του ΚΚ Νορβηγίας (ΝΚP στα Αγγλικά) "Arbeideren" ("Εργάτης") εκδιδόταν ανεμπόδιστα ΝΟΜΙΜΩΣ και ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ μέχρι τον Αύγουστο του 1940 , όταν ΤΟΤΕ οι Ναζί αποφάσισαν να τους βάλουν στο γύψο, γιατί οι Νορβηγοί κομμουνιστές λόγω συμφώνου Ρίμπεντροπ -Μολότωφ (1939) ήταν σύμμαχοί τους.

Ήδη στην παρανομία είχαν αρχίσει να εκδίδονται τα πρώτα αντιστασιακά έντυπα, ενώ ο Νορβηγικός Ριζοσπάστης εκδιδόταν νομίμως με την ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΙ ΤΩΝ ΝΑΖΙ......

Μάλιστα και μετά το επίσημο κλείσιμο του κόμματος τον Αύγουστο του 1940, συνέχισαν απτόητοι την συνεργασία τους με τους ναζιστές κουίσλινγκ μέχρι την εισβολή στη Ρωσσία (Ιούνιος 1941) .......

Ο επικεφαλής του πανίσχυρου Νορβηγικού Οργανισμού Εμπορίου ΕΠΙ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ (μέχρι τον Ιουν του 1941) και ο γραμματέας του ήταν κομμουνιστές ........

Στο κατωτέρω άρθρο επισημαίνεται ιδιαιτέρως το γεγονός ότι οι Νορβηγοί κομμουνιστές όχι μόνο ανεξάρτητα δε δρούσαν, αλλά ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΚΑΤ' ΕΥΘΕΙΑΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΜΜΙΤΕΡΝ ............

Συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 1940 πήραν ειδικές εντολές για το πως θα δράσουν υπό γερμανική κατοχή......

Ερώτησις : H "Aκροναυπλία" πως λέγεται στα Νορβηγικά ;

1η Πηγή : http://en.wikipedia.org/wiki/Communist_Party_of_Norway

Germany invaded Norway on 9 April 1940. The NKP publication Arbeideren proclaimed that the war was an imperialist war, and that Germany and the Western powers were equally responsible for its outbreak. According to that analysis the party should not take sides for one of the imperialist powers, a policy that was in clear opposition of the (now exiled) DNA government.However, locally NKP cells in northern Norway began (without the consent of the party leadership) to mobilize resistance activities. In August 1940, NKP was the first Norwegian political party to be banned by the German occupation authorities. The publication of Arbeideren ceased. The party then went underground. However, the party was poorly prepared for underground functioning.....

2η Πηγή : http://www.ww2f.com/russia-war/22142-stalins-secret-wars-norway.html

THE NKP COLLABORATES
Meanwhile, resistance groups were forming. In the summer of 1940 the first underground newspapers began to appear. The Communists did not have to publish underground papers; their organs were legal and continued to appear daily. In 1940, under German occupation, the NKP continued to publish newspapers in Oslo, Bergen, Odda, Nordland and Finnmark.

The Stalinists allied themselves with those, spearheaded by Quisling, who were demanding that the King abdicate. By the end of June, under intense German pressure, the Praesidium of the Norwegian Parliament (the Storting) issued just such a call -- which the King instantly rejected.

In August 1940, the first detentions of Norwegian Jews took place. And in England, the Norwegian Independent Company No. 1 (the famous "Linge Company") was formed. Repression and resistance were growing at the same time.

That month, a conference of the Left parties was held in Oslo, in which the NKP representatives participated. They rejected the proposal to end party agitation in the interests of national unity until the end of the war. Instead, the Communists called for a conciliatory approach toward the German authorities.

But their friendliness toward the Nazi invaders was not reciprocated. In August 16, 1940 the NKP was the first of the Norwegian political parties to be outlawed by the authorities. Their newspaper Arbeideren was finally suppressed. Leaders of the Party were arrested -- though they were promptly released. The Germans soon banned all political parties except for Quisling's NS. There is some reason to believe that the Communists suffered because, though completely loyal to the German-Soviet alliance, they had run articles attacking the local Norwegian Nazis.

Curiously, the Danish Communists did not suffer the same fate. They were left at peace by the Nazi occupiers until after the actual invasion of the Soviet Union, finally being banned only in August 1941.

THE NKP PARALYZED
The Norwegian Communists were compelled to go underground, a possibility they had long considered but were hardly prepared for. They engaged in frantic activity in their efforts to create an illegal party; meanwhile the social democratic DNA, harrassed by the Germans from the very first day of the invasion, had already established a functioning illegal apparatus.

From August 1940 until June 1941, now illegal but unable for political reasons to engage in resistance to the Nazis, the Communists were largely inactive and confused. Six months after the German invasion, a curious picture began to emerge of developments within the NKP.

On the one hand, the Party, though formally illegal, continued to cooperate with the occupation regime, especially in its bid to take over the powerful Norwegian trade union federation (LO). The Communists teamed up with Quisling in what has been called "an aggressive, loud-voiced faction" known as the Trade Union Opposition. According to one report, "individuals belonging to this faction had close links with the Gestapo and the Reichskommissariat, which could use them to keep track of the trade union leaders. One Communist became the personal secretary to the new head of the LO trade union federation, who overnight joined the NKP himself. He chose a Communist to serve as his press secretary. A biographer of Quisling attributed trade union restraint in the first year of Nazi rule "to the power of the Communist Party in the unions."

On the other hand, veteran Communist leader Peder Furubotn, who had returned to Bergen after a long stay in the USSR, wrote a letter in the fall of 1941 to Arbeideren editor Kristiansen in Oslo, criticizing the party line. He called for an end to collaboration with the Germans, rejected the Oslo leadership and its decisions, and criticized both German and British imperialism. In July 1940, Bergen's Communists had participated in a conference of western Norwegians which did call for resistance to the Nazis.

Some historians have interpreted this to mean that Furubotn and the Bergen Communists were already involved in the resistance, and were therefore acting independently of Stalin and the Comintern, but others claim that this was never the case. Furubotn was a most loyal Stalinist, having lived for years in the USSR. The whole issue of Furubotn's conduct came up again years later, after the war, when in the anti-Tito campaign of Stalin's twilight years, leading Communists throughout Europe were purged for "nationalist deviations". In other words, Furubotn would eventually be accused by Stalin of having been excessively anti-Nazi.

If there were Communists anywhere in Norway who were active in the resistance before June 1941, they could be found in the northernmost provinces of the country. We have already mentioned the reaction of the Party members in Troms ("Communists are Norwegians!"). The fact is that these provinces, thanks to Soviet success in the winter war with Finland, now shared a border with the USSR. They were also traditional strongholds of the NKP, as was Furubotn's Bergen. As a result, the Soviets maintained an underground network of Communists and non-Communists which allowed Moscow to pursue what one historian has called "a flexible policy" in this part of Norway.

It must be emphasized that the Norwegian Stalinists were not acting independently, but under direct Comintern orders. The Executive Committee of the Communist International, meeting in Moscow on June 28, 1940, gave the NKP explicit instructions on how to behave under the German occupation. And just prior to the German invasion, Comintern representatives visited Oslo and gave out orders to the Party leadership. During the war years, contacts were kept up through the Norwegian emigres and the Soviet embassy in neutral Stockholm. Couriers kept up the link between the NKP headquarters in Slidre, in the mountains of south-central Norway, and the Comintern representatives in Sweden. And of course the Communists in Finnmark and other northern provinces got their orders from across the border, which was constantly being crossed by Soviet and Communist agents. Meanwhile, German repression intensified. The first to suffer were Norway's Jews. In April 1941, Norwegian communities were compelled to produce surveys of the number of "pure Jews" in the country. On April 21, German troops forced their way into the synagogue in Trondheim, one of only two in the country, desecrating it and converting it into a dwelling for German troops in transit.

Resistance began to grow rapidly, spearheaded by the resignation of Norway's Supreme Court judges in December 1940 and the famous pastoral letter issued by the Norwegian churches in February 1941. In London, the King broadcast messages of resistance. British SOE commandos, including Norwegian troops, made raids on coastal towns. The armed Norwegian resistance known as "Milorg" was launched.

But the Hitler-Stalin pact was still in force, and would remain so until Hitler broke it. In May 1941, a month before the German invasion of the USSR, Stalin had himself proclaimed Prime Minister of the Soviet Union, taking over the reigns of both government and Party. His first act as head of the Soviet state was to ask the Norwegian envoy to close his embassy in Moscow and to leave Russia. Stalin told him that his government had ceased to exist.

This must have been a difficult period for the Norwegian Stalinists. The Communists were not involved in and could not be involved in resistance activity before June 22, 1941, when Germany invaded the Soviet Union. But from that moment on, the Comintern ordered a one hundred and eighty degree turn in the party line. The "imperialist war" had suddenly become a "great patriotic war".

Ο ΕΛΑΣ υπέρμαχος της Ορθοδοξίας

Αποτελεί κωμικοτραγική υπόθεσι η παρακάτω Έκθεσις του ΕΛΑΣ που καταγγέλει τους Γερμανούς για προσβολή στα θεία.............
Ταυτογχρόνως δε αποτελεί τρανή απόδειξι για το πόσοι τον ακολούθησαν βλακωδώς και δολίως παρασυρθέντες .......
Εδώ πραγματικά γελάνε ......Λες και ο Χότζα δεν έκανε σταύλους μεταπολεμικά τις εκκλησιές στη Β. Ηπειρο με μόνους μιμητές τα γουρούνια τους τούρκους στα Κατεχόμενα της Κύπρου .....Έχετε βεβαίως προσέξει ότι σήμερα κατά τις παρελάσεις οι ιστοί των σημαιών των "αγωνιστών" του ΕΛΑΣ δε φέρουν το σταυρό, αλλά κάτι σα φλόγα.....
ΑΝΕΥ ΣΧΟΛΙΩΝ !!!!!!!!!!!

Ε.Λ.Α.Σ.
ΧVΙ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ
ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙον
ΔΙΑΤΑΓΗ ΑΡΙΘ. Ε. Π. Ε. 708
ΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΕΠΙ ΔΙΕΞΑΧΘΕΙΣΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

......................Στην Αργαλαστή έμειναν μέχρι τις 10 του Απρίλη και έτσι έκαναν τις μεγαλύτερες ζημίες. Ιδιαίτερα για τις εκκλησίες έδειξαν εκεί όλη τη κτηνωδία τους. Στη Κεντρική εκκλησία, τους Αγίους Αποστόλους κατέστρεψαν αντήλια,πολυελαίους, ελόγχισαν δε την εικόνα του Χριστού στο λαιμό και εγέμισαν τους τοίχους με τις λέξεις ``Κρίστο-Κομμουνίστ, άτιμι, Παναγία-Κομμουνίστ`` στα δε εξωκκλήσια έσχισαν τα ευαγγέλια και τα άλλα βιβλία και ξεχωριστά στο Προφήτη Ηλία αποπάτησαν μέσα σ` ένα κιβώτιο που εφυλάσσετο το Ευαγγέλιο. Σε κάποιο δε σπίτι με λύσσα εξέσκισαν μια εικόνα του Χριστού ουρλιάζοντας ``Να!Κρίστο -Κομμουνίστ``........................
30/4/44
Το Γραφείον Πληροφοριών του Συντάγματος
(Τ.Υ.)
Θ. ΑΥΓΕΡΗΣ

Ο Γεώργιος Παπανδρέου για τον ΕΛΑΣ

Τα ιταλικά αρχεία για τον ΕΛΑΣ

Απόσπασμα από το επίσημο ΔΕΛΤΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ της Διοικήσεως των εν Ελλάδι Ιταλικών Δυνάμεων που ΓΡΑΦΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι :

1oν. Ο ΕΛΑΣ στρατιωτικώς ήταν ΠΑΤΟΣ και για αυτό το λόγο οι Ιταλοί έφεραν στην Ελλάδα το 1943 μια Μεραρχία προς ανάπαυσι , κοινώς τουρισμό.....

2ον. Τα ασύστολά μυθεύματα των ΕΛΑΣιτών περί "φανταστικών μαχών"... Σε μία από αυτές ισχυρίζονταν ότι σκότωσαν 600 (!!!!!) ενώ οι πραγματικοί φονευθέντες ήταν μόνο 8 (!!!!!)

ΣΗΜΕΡΑ, παρουσιάζουν τη δήθεν μάχη με τους 8 πραγματικούς και όχι 600 (!!!) μαιμού νεκρούς, ΟΠΩΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΛΕΝΕ ΙΣΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΣΤΑ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (κοιτάξτε εδώ :
αν δεν πιστεύετε http://www.dimospylis.gr/content/view/367/99/ )

(Όλως περιέργως τους ξεφεύγει το γεγονός και την παρουσιάζουν ΩΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ μάχη κατά των Ιταλών, ύστερα από 2 !!! χρόνια Κατοχής, και όπως λένε και αυτοί οι Ιταλοί ύστερα από 3 !!! μήνες συνθηκολόγησαν........ )

Η σημασία του εγγράφου είναι ιδιαιτέρως βαρύνουσα καθ' όσον συντάσσεται ΜΕΤΑ την ιταλική συνθηκολόγηση οπότε και δεν υπάρχει λόγος να αναφέρει τυχόν σκοπιμότητες .........
ΘΑΥΜΑΣΑΤΕ :

Διοίκησις των εν Ελλάδι Ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων
Δελτίον Πληροφοριών
5 Οκτωβρίου 1943

Τρεις εβδομάδες , μετά την τακτοποίησιν εις τον ΕΛΑΣ των Ιταλικών Τμημάτων τα οποία έφθασαν εις τα βουνά της Ελλάδος για να μπορέσουν να πολεμήσουν στο πλευρό των Ενωμένων Εθνών εναντίον Γερμανών ........................................................................................................................Ως σημαντική οργάνωσις ο ΕΛΑΣ είναι πολύ λίγο ανεπτυγμένη: δεν διαθέτει παρά οπλισμόν προμηθευόμενον εις αυτόν υπό της Αγγλικής Αποστολής (δια να επιτύχη καθ’ ότι ο ΕΛΑΣ ανέλαβε να αναπτύξη δράσιν κατά των δυνάμεων κατοχής, ενώ οι εθνικιστές αντάρτες προς αποφυγήν αντιποίνων και ζημιών εις τον πληθυσμόν, ανέλαβον μόνον συνεργασίαν εις περίπτωσιν αποβάσεως των συμμάχων), δεν έχει αξιωματικούς (εσχάτως ήρχισε μία σειρά εκπαιδεύσεως 300 μαθητών αξ/κών εις την περιοχήν Καρδίτσης) είναι υποχρεωμένος να προμηθεύεται τα υλικά με τις απειλές και τη βία δεν έχει πειθαρχίαν στερείται σχεδόν εξ ολοκλήρου υπηρεσιών και ανδρών εχόντων ειδικότητας. Κανείς δεν μπορεί καλύτερα από τους Ιταλούς να κρίνη τον βαθμόν αποδόσεως της οργανώσεως, του ΕΛΑΣ. Τοιαύτη απόδοσις είναι τεραστίως κατωτέρα εκείνης ήτις θα προέκυπτε εκ του προπαγανδιστικού τύπου των ανταρτών.Εκτός αρχικών τινών επιτυχιών, οφειλομένων εις τον αιφνιδιασμόν και εις την έλλειψιν μέτρων ασφαλείας εκ μέρους των Ιταλών, εκτός τινών επιτυχιών περιπτώσεων σαμποτάζ, οφειλομένων εις μελετημένην προδιάθεσιν Αγγλικών Τεχνικών οργανώσεων, η δραστηριότης του ΕΛΑΣ υπήρξε πάντα ταπεινή και αυστηρώς εξουδετερωθείσα έτσι που να μην μπορέσουν να εμποδίσουν ώστε - κατά τους τελευταίους μήνας - μία ολόκληρος Ιταλική Μεραρχία (η Μπρένερρο) να αποσυρθή εις ανάπαυσιν εις την Ελλάδα. Για να φέρωμε ένα μόνο παράδειγμα, ο ΕΛΑΣ ανήγγειλε ότι επέφερεν εις τους Ιταλούς, κατά την συμπλοκήν της Πόρτα - Παζάρι (7-10 Ιουνίου 1943) 600 νεκρούς και αναλόγους τραυματίας: αι πραγματικαί απώλειαι όμως ήσαν τρεις Ιταλοί και πέντε Ρουμάνοι εθελονταί φονευθέντες. Η συμπλοκή του Αλμυρού (14-17 Αυγ. 1943) είναι ένα άλλο παράδειγμα πειστικό περί της αδυναμίας του ΕΛΑΣ......................................................

Η βιομηχανία παραγωγής μαιμού αντιστασιακών

Άρθρο της εφημερίδος "ΤΟ ΒΗΜΑ" 30/11/2003

Αντιστασιακοί από την... κούνια τους!
Οι κατά παρέκκλιση διορισμοί στο Δημόσιο και η νέα παράταση των επιτροπών κρίσεων Β. ΧΙΩΤΗΣ

Μια βιομηχανία παραγωγής τίτλων για αντιστασιακή δράση κατά τη γερμανική κατοχή που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για πρόσβαση στο Δημόσιο εξακολουθεί να λειτουργεί, έξι δεκαετίες μετά τη λήξη της Εθνικής Αντίστασης. Από τα επίσημα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα», προκύπτει ότι την περίοδο 1996-2002 αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί 79.910 άτομα, τα οποία στην πλειονότητά τους έχουν γεννηθεί μετά το 1930! Οταν ο Ανδρέας Παπανδρέου θέσπιζε στη Βουλή το 1982 τον νόμο 1285 αναγνωρίζοντας τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε.
Ως το πρώτο εξάμηνο του 1989 είχαν ήδη αναγνωριστεί 171.371 αντιστασιακοί και διατυπώθηκαν οι πρώτες υποψίες ότι στη διαδικασία είχε παρεισφρήσει η κομματική συναλλαγή, εκθέτοντας τα πολιτικά κόμματα που υποστήριξαν θερμά τον θεσμό, αλλά και την ίδια την προσφορά των αληθινών αντιστασιακών. Ο θόρυβος που έγινε τότε για τους αντιστασιακούς-«μαϊμούδες» οδήγησε την κυβέρνηση Μητσοτάκη στην αναστολή του νόμου, ο οποίος όμως τέθηκε και πάλι σε ισχύ με τις διατάξεις του νόμου 2320/1995, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο αναγνώρισης αντιστασιακών που συνεχίζεται ως σήμερα. Και αν στον πρώτο κύκλο εφαρμογής του υπήρχαν απλώς υποψίες ότι τα ευεργετήματα της νομοθεσίας απολαμβάνουν και άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με την Εθνική Αντίσταση, στον κύκλο που άνοιξε το 1996 και συνεχίζεται, οι υποψίες έγιναν ενδείξεις και αποδείξεις ότι η πλειονότητα των ατόμων που αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί δεν είχαν καμιά σχέση με τον αγώνα κατά των κατακτητών, αφού ήταν νήπια ή παιδιά οκτώ ή δέκα ετών!
H μαζική αναγνώριση αυτού του προνομίου εξάλλου δεν σημαίνει μόνο μια άσκοπη αιμορραγία για το Δημόσιο, με την απονομή συντάξεων σε άτομα που δεν το δικαιούνται, αλλά και την παράκαμψη του ΑΣΕΠ στις προσλήψεις στον δημόσιο τομέα, καθώς οι αντιστασιακοί δικαιούνται να διορίζουν τα παιδιά τους στα ΝΠΔΔ κατ' εξαίρεσιν σε ποσοστό 5% του συνόλου των προσλήψεων, αλλά και την προνομιακή μοριοδότησή τους στις προσλήψεις στο Δημόσιο. Οπως προέβλεπε το πρώτο Προεδρικό Διάταγμα που υπεγράφη το 1983 και οι νόμοι που ψηφίστηκαν στη συνέχεια, η αντιστασιακή δράση των δικαιούχων θα διαπιστωνόταν από επιτροπές κρίσεων που όφειλαν να περατώσουν το έργο τους εντός δύο ετών.
Οι επιτροπές αυτές όχι μόνο συνεχίζουν να αναγνωρίζουν αντιστασιακή δράση είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά, αλλά πρόσφατα με απόφαση των συναρμόδιων υπουργών εγκρίθηκε νέα παράταση των εργασιών τους! Οι αποφάσεις των επιτροπών αυτών εξάλλου δεν υπόκεινται στον έλεγχο κανενός άλλου οργάνου, παρά μόνον αν είναι απορριπτικές, όπου ο δικαιούχος μπορεί να υποβάλει ένσταση. Με νέα ρύθμιση εξάλλου που προστέθηκε στον νόμο 2320/95, «σε περίπτωση ανεπάρκειας στοιχείων, κατά την ελεύθερη κρίση των επιτροπών, μπορούν να λαμβάνονται επικουρικώς υπ' όψιν υπεύθυνες δηλώσεις δύο τουλάχιστον προσώπων που έχουν την ιδιότητα του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης που να βεβαιώνουν τη δράση του κρινομένου προσώπου». Ετσι χαρακτηρίζεται αντιστασιακός κάποιος που απλώς έχει γεννηθεί πριν από την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης.
Με τη διαδικασία αυτή έχουν αναγνωριστεί ως σήμερα (σύμφωνα με τα ονόματα που έχουν δημοσιευθεί στα ΦΕΚ) 261.001 αντιστασιακοί, εκ των οποίων 173.581 την περίοδο 1984-1989 και 87.419 την περίοδο 1996-2002. Ενώ στον πρώτο κύκλο, της περιόδου 1984-1989, οι δικαιούχοι είχαν γεννηθεί πριν από το 1920 και ήταν τουλάχιστον έφηβοι την περίοδο της Κατοχής, στον δεύτερο κύκλο η πλειονότητα των ατόμων που χαρακτηρίζονται αντιστασιακοί έχουν γεννηθεί μετά το 1920 και αρκετοί μετά το 1930, γεγονός που σημαίνει ότι είχαν αναπτύξει αντιστασιακή δράση σχεδόν από την... κούνια τους! Στην πλειονότητά τους μάλιστα οι αναγνωρίσεις αφορούν γυναίκες! Ενδεικτικό είναι το ΦΕΚ 1356B που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2000 και κυρώνει τους πίνακες αντιστασιακών που αναγνωρίστηκαν στη Λάρισα. Επί 330 ατόμων οι 211 είναι γυναίκες, δηλαδή ένα ποσοστό 70%, ενώ 30% (93 πρόσωπα) από τον ίδιο πίνακα είναι αντιστασιακοί που έχουν γεννηθεί μετά το 1926.
Ακόμη πιο εντυπωσιακά είναι τα στοιχεία για το 2001 και το 2002 όπου οι αντιστασιακοί σε ηλικία μικρότερη των δέκα ετών είναι ο κανόνας. Στο ΦΕΚ 552 της 14ης Μαΐου 2001 το 90% των αντιστασιακών έχουν γεννηθεί μετά το 1930 και κάποιοι το 1933 και κατάγονται όλοι από την Αρτα. Ο Νομός Αρτας κατέχει έτσι κι αλλιώς τα πρωτεία στην αναγνώριση αντιστασιακών, ειδικά στον δεύτερο κύκλο της διαδικασίας. Αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί 2.695 άτομα την περίοδο 1984-1989 και 9.988 την περίοδο 1997-2001, παρά το γεγονός ότι όσο περνούν τα χρόνια οι δικαιούχοι θα έπρεπε να ελαττώνονται. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στον Νομό Τρικάλων όπου από την απονομή 3.824 αντιστασιακών συντάξεων την περίοδο 1984-1989 χορηγήθηκαν 7.358 νέες συντάξεις την περίοδο 1996-2001. Από όλους αυτούς μόνο ένα ποσοστό 10% ήταν ενήλικοι την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης! Παράκαμψη και παραπλάνηση του ΑΣΕΠ * Ποια είναι τα ευεργετήματα που προβλέπει ο νόμος, εκτός από την απονομή της τιμητικής σύνταξης
Ο μεγάλος αριθμός των αναγνωρισμένων αντιστασιακών στην Ελλάδα δεν θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα αν η αρωγή του κράτους σταματούσε στην απονομή μιας τιμητικής και μάλλον χαμηλής σύνταξης. Το πρόβλημα όμως γίνεται σοβαρό λόγω των ευεργετημάτων που έχουν θεσπιστεί για τους αντιστασιακούς και για τα παιδιά τους, τα οποία προσλαμβάνονται με προνομιακό καθεστώς στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ως άτομα «ειδικών κατηγοριών». Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 2190/94, που συμπληρώθηκε από τους νόμους 1648/86 και 2643/98, τα παιδιά των αντιστασιακών έχουν τα δικαιώματα που έχουν θεσπιστεί και για τα παιδιά των πολυτέκνων. Δηλαδή καταλαμβάνουν κατ' εξαίρεση το 5% των θέσεων που προκηρύσσονται στα ΝΠΔΔ ενώ στις προσλήψεις που πραγματοποιούνται στον δημόσιο τομέα υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ τα παιδιά των αντιστασιακών επιδοτούνται με επιπλέον μόρια 10% και αποκτούν σημαντικό προβάδισμα έναντι των συνυποψηφίων τους.
Δεν είναι βέβαιον ότι όλοι όσοι έχουν χαρακτηριστεί αντιστασιακοί θα επιδιώξουν πρόσληψη των παιδιών τους στο Δημόσιο, αλλά τυπικώς και οι 261.000 που έχουν αναγνωριστεί από το 2004 μπορούν να κάνουν χρήση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου και ιδίως οι 87.419 που αναγνωρίστηκαν μετά το 1996. Ενας τόσο μεγάλος αριθμός όμως προκαλεί προβλήματα αθέμιτου ανταγωνισμού στη διαδικασία προσλήψεων στο Δημόσιο, όταν μάλιστα υπάρχουν ενδείξεις ότι η αναγνώριση των αντιστασιακών δεν έγινε και με τόσο διαφανείς διαδικασίες, ούτε μόνο σε πρόσωπα που το εδικαιούντο.
Είναι πολύ πιθανό δηλαδή κάποιοι να διεκδίκησαν την ιδιότητα του αντιστασιακού όχι τόσο για να λάβουν την τιμητική σύνταξη, αλλά για να δώσουν στα παιδιά τους ένα πλεονέκτημα στην προσπάθειά τους να προσληφθούν στο Δημόσιο, αξιοποιώντας κομματικές γνωριμίες αλλά και άλλους τρόπους συναλλαγής που συναντούμε συχνά στο Δημόσιο. Αλλωστε το έντονο ενδιαφέρον που υπάρχει ακόμη από «δικαιούχους» και που οδήγησε πρόσφατα στην παράταση των εργασιών των επιτροπών κρίσεων - εξήντα χρόνια μετά την Αντίσταση - πιστοποιεί ότι όλες αυτές οι ενδείξεις και οι υποψίες δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.

Η φρουρά του Αγνώστου Στρατιώτου κατά την Κατοχήν

Απόσπασμα αγγλικής εκθέσεως

Η «Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη»

1. Με την αποτυχία της αρχικής εκστρατείας στρατολόγησης, η Κυβέρνηση Ράλλη στράφηκε για "εθελοντές" στη "Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη". Αυτό το σώμα, που είναι τοποθετημένο στην Αθήνα, δεν διαλύθηκε μετά την κατάληψη της Ελλάδας από΄τους Γερμανούς. Τα μέλη του, στα οποία επετράπει να έχουν τυφέκια αλλά όχι πυρομαχικά, συνέχισαν να φυλάγουν το Ελληνικό Κενοτάφιο. Η υπηρεσία ήταν εξ ολοκλήρου εθελοντική και μέχρι το σχηματισμό της Κυβέρνησης Ράλλη πιστεύεται ότι δεν είχαν συναλλαγές με τις αρχές κατοχής. Τον Ιούνιο του ‘43 μέλη αυτού του σώματος υποχρεώθηκαν να σχηματίσουν μόνιμες ομάδες για τα νέα Τάγματα Ασφαλείας και ένας έφεδρος (πρώην μόνιμος) αξιωματικός, ο αντισυνταγματάρχης Χριστοδουλάκης, έγινε ο πρώτος τους διοικητής.

2. Η δύναμη της "Φρουράς του Άγνωστου Στρατιώτη", με την αποστολή σ’ αυτήν εθελοντών από τα Τάγματα Ασφαλείας, αυξήθηκε ως το τέλος του Ιουλίου του ‘43 από την αρχική σύνθεση που ήταν 60 έως 80 αξιωματικοί και άνδρες, σε 10 αξιωματικούς και 150 άνδρες. Αυτή την εποχή η κατάρρευση της Ιταλίας έφερνε αντιμέτωπη τη Γερμανία με το πρόβλημα της αντικατάστασης των Ιταλικών στρατευμάτων φρουράς στην Ελλάδα χωρίς ταυτόχρονη αύξηση της δικής της στρατιωτικής δέσμευσης. Ως τα τέλη του Σεπτεμβρίου του ‘43 η δύναμη πιστεύεται ότι ήταν 300 άνδρες και περίπου 20 αξιωματικοί. Τον Οκτώβριο του ‘43 δημιουργήθηκε το πρώτο Τάγμα Ασφαλείας. Ως το τέλος του Οκτωβρίου του ‘43 δυο, και ως το Δεκέμβριο του ‘43 τρία Τάγματα είχαν σχηματιστεί και μερικώς εκπαιδευτεί ενώ 300 άνδρες στάλθηκαν στη "Φρουρά του Άγνωστου Στρατιώτη" ως ο πυρήνας ενός τέταρτου Τάγματος.

Ο ΕΛΑΣ απαγορεύει τους γάμους και τους αρραβώνες

Η φαιδρότης σε όλο της το μεγαλείο .......(Πάλι καλά που δεν κατήγγειλαν τα κουφέτα του γάμου ως φασιστικά)

Ε.Λ.Α.Σ.
ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ
ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ Ιον
ΑΡΙΘΜ. 1959
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ

Περιήλθεν εις γνώσιν μας ότι τελευταίως στον Ε.Λ.Α.Σ. έχει ενσκήψει μία επιδημία αρραβώνων και γάμων.Η ενέργεια αύτη που αποτελεί ένα φυσικό προορισμό του ατόμου σε κάθε άλλη περίστασι θάτανε δικαιολογημένη, μα τώρα που ο κάθε αγωνιστής ξεκινώντας από το σπίτι του έταξε στον εαυτό του σαν μοναδικό προορισμό του ένα άλλο σκοπό, μια άλλη αποστολή ανώτερη και ιερώτερη από κάθε άλλη, η ενέργεια αύτη δεν είναι αγωνιστική, γιατί ένα μεγάλο μέρος της ζωτικότητος, της σκέψεως και της ελεύθερης ενέργειας του ατόμου το απορροφά ο ψυχικός αυτός σύνδεσμος του αρραβώνος και του γάμου και επιδρά σοβαρώς επί των αισθημάτων της γενναιότητος και της αυτοθυσίας που ζητάει σήμερα ο αγώνας μας τον οποίον ως εντολοδόχοι του Ελληνικού Λαού είμεθα υποχρεωμένοι και αποφασισμένοι να φέρωμε σε πέρας οπωσδήποτε εκτοπίζοντες κάθε εμπόδιο.Απαιτούμεν να σταματήση οριστικά κάθε τέτοια ενέργεια και προς τον σκοπόν τούτον απαγορεύομεν για την πολεμική περίοδο απολύτως την τέλεσιν αρραβώνων και γάμων από συναγωνιστές του ενεργού ΕΛ.Α.Σ. Αι Μεραρχίαι παρακαλούνται όπως κοινοποιήσουν την παρούσαν μας εις τας μονάδας των και αναπτύξωσι ταύτην καταλλήλως εις τους συναγωνιστάς.
Σ.Δ. Γεν. Στρατηγείου
20-3-44
Στέφανος Σαράφης
Άρης Βελουχιώτης

Ο ΕΛΑΣ και η αρχαίζουσα καθαρεύουσα

Ούτε σε αυτό δεν είχε πέραση η κομματική καθοδήγησι, ακόμα και το 1943 .........!!!!!!!!
Θαυμάστε "πλέρια δημοτικιά του λαού" :

ΕΛΑΣ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΝ - ΓΡΑΦΕΙΟΝ Ιον
ΑΡΙΘΜ.23
ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ
Το Γεν. Στρατηγείο Ηπειρωτικής Ελλάδος.
Εις απάντησιν των υπ’ αριθμ. 1450/16-9-43 και 1098/5-9-43 αναφορών Υμών γνωρίζομεν υμίν ότι η Κεντρική Επιτροπή γενικώς ούτε τον χρόνον ούτε τα μέσα διαθέτει και θα διαθέτει μέχρι της απελευθερώσεως της χώρας, διά την εξακρίβωσιν των λόγων και αιτιών απομακρύνσεως της ενεργού υπηρεσίας των κατά την τελευταίαν τριακονταετίαν αποστρατευθέντων αξιωματικών, ώστε να δύναται να κρίνη αν ούτοι υπήρξαν πολιτικοί ή επαγγελματικοί θα αναλαμβάνουσι υπηρεσίαν με τον βαθμόν τον πραγματικόν, του χρόνου της αποστρατείας των.
Μετά την απελευθέρωσιν της χώρας ότε η Κ.Ε. θα διαθέτει τα απαιτούμενα στοιχεία διά μίαν δικαίαν κρίσιν θα εξετάζονται αι διάφοροι ατομικαί περιπτώσεις και θα αποφασισθή οριστικώς η τοιαύτη ένταξις του ενδιαφερομένου εις την νέαν επετηρίδα αξιωματικών υπό τίτλον οριστικόν.
Εξαίρεσις εις το γενικόν τούτον κανόνα εγένετο μόνον διά τους αξιωματικούς τους απομακρυθέντας κατά τα 1934-1941 ως η υπ’ αριθμ. 3/16-6-43 Δ/γή ημών.
Αθήναι τη 16-8-43
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΑΣ
ΑΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΕΑΜ
ΑΜΥΝΤΑΣ

Δημήτριος Ψαρρός , ο θρυλικός ήρως

Η δίκη των εκτελεστών της ΟΥΛΕΝ

Μια γκεσταπίτικη διαταγή του ΕΛΑΣ

ΕΛΑΣ: Η συνεργασία με τους δήμιους της Καστοριάς

Συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός, Αρχηγός 5/42 Συντάγματος Ευζώνων

Η ιστοσελίς του ηρωικού 5/42 Συντάγματος Ευζώνων εδώ :

http://clubs.pathfinder.gr/542psarros/

ΕΔΕΣ: Ναπολέων Ζέρβας

http://napoleonzervas.blogspot.com/

Ο Στέφανος Σαράφης καταγγέλλεται ως προδότης από το ΕΑΜ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Π ρ ω τ ό κ ο λ λ ο ν
Συμφιλιώσεως του 10ου Λόχου Ασφαλείας μετά των Τμημάτων του ΕΛΑΣ

Εν Ναυπλίω σήμερον την 5ην Οκτωβρίου 1944 αφ’ ενός οι Ανχαι Καραντζαφέρης Νικόλαος και Σεφερλής Ευστάθιος, ως εκπρόσωποι του ΕΛΑΣ, αφ’ ετέρου οι Λοχαγοί Ρομποτής Σπυρ. Μουστακόπουλος Δημ. Χριστόπουλος Παν. και Κωσταντάς Βασ. διά το κοινόν συμφέρον του έθνους και της πόλεως Ναυπλίου και προς αποφυγήν ασκόπου αιματοχυσίας, εφ’ όσον εκ μέρους του 10ου Λόχου δεν υπάρχει ουδεμίαν πρόθεσις αντιστάσεως κατόπιν της διαμορφωθείσης γενικής καταστάσεως εν Πελοποννήσω και της εντολής της Εθνικής Κυβερνήσεως διά του Υπουργού κ. Κανελοπούλου Παναγ. συνεφωνήθησαν τα κάτωθι:
1ον) Θα συγκεντρωθή άπας ο οπλισμός εις μίαν των αιθουσών του Δικ. Μεγάρου πλην των όλμων και αυτομάτων όπλων μετά των πυρ/κών των ευρισκομένων εις Παλαμήδιον άτινα θα παραδωθώσιν εις φρουράν χωρ/κων προς φρούρησιν ομοίως και τα πυρ/λα μετά των πυρ/κών εις Ακροναυπλίαν.
2ον) Οι Αξκοί θα κρατήσωσι τα ξίφη και πιστόλια των.
3ον) Όσοι εκ των Αξκών οπλιτών και πολιτών καταφυγόντων εκ των διαφόρων χωρίων εις Ναύπλιον επιθυμούν να αναχωρήσουν εκ Ναυπλίου θα συμπεριληφθούν εις ονομαστικάς καταστάσεις συντασομένας μερίμνη του 10ου λόχου και θα μεταφερθούν μερίμνη του ΕΛΑΣ και Αγγλικού τμήματος εις Σπέτσας και θα τροφοδοτούνται μερίμνη του Υπουργού κ. Κανελοπούλου Π.
4ον) Αι οικογένειαι των αναχωρούντων αίτινες θα παραμείνουν ενταύθα θα τροφοδοτούνται μερίμνη του ΕΛΑΣ καθώς και οι άνδρες της Χωρ/κής.
5ον) Ο στρατός του ΕΛΑΣ υπόσχεται πλήρη ασφάλεια ζωής, τιμής και αξιοπρεπείας των τμημάτων του Λόχου Ασφαλείας τόσον εκείνων που θα παραμείνωσιν ενταύθα όσον και εκείνων που θα αναχωρήσουν διά Σπέτσας και εις ένδειξιν των καλών διαθέσεων του ορίζει ως υπασπιστήν του Φρουράρχου Ανχου κ. Καρατζαφέρη Νικ. τον αρχαιότερον Λοχαγόν της Φρουράς.
6ον) Οι κ.κ. Αξκοί θα είναι συγκεντρωμένοι εις το Δικαστικόν Μέγαρον, οι δε οπλίτες θα είναι εις στρατώνας πέντε αδελφών απ’ όπου θα ρυθμισθή και ο τρόπος αναχωρήσεώς των, μετά την τακτοποίησιν και υπογραφήν του πρωτοκόλλου θα εισέλθη ένοπλον τμήμα του ΕΛΑΣ και της Πολιτοφυλακής.
7ον) Η είσοδος παντός ατόμου θα επιτραπή μετά την εγκατάστασιν φρουρών και περιπόλων.
8ον) Ουδεμία αρπαγή θα επιτραπή
9ον) Ο Φρούραρχος θα είναι απολύτως υπεύθυνος διά την πλήρη τάξιν εν συνεργασία μετά της Πολιτοφυλακής.
10ον)Οι αυτοί όροι ισχύουν και διά την Χωρ/κήν.
11ον)Μεμονωμένη απομάκρυνσις εκ Ναυπλίου Αξκών και οπλιτών στρατού και χωρ/κής δεν θα επιτραπή προς πρόληψιν εκτρόπων τμημάτων του ΕΛΑΣ.
12ον)Ο Αρχηγός της Χωρ/κής θα συνεργασθή πλήρως και ειλικρινώς μετά των οργάνων του Φρουραρχείου.
Εφ’ ω συνετάγη το παρόν εις διπλούν όπερ αναγνωσθέν και βεβαιωθέν υπογράφεται ως έπεται.
Οι εκπρόσωποι του ΕΛΑΣ
ΕΥΣΤ. ΣΕΦΕΡΛΗΣ
ΝΙΚ.ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ
Οι εκπρόσωποι του λόχου Ασφαλείας
Δ. ΜΟΥΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Π. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Β. ΚΩΣΤΑΝΤΑΣ

ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΤΟΝ ΚΑΤΕΚΛΕΒΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΕΛΑΣΙΤΑΙ

.......παλιά μου τέχνη κόσκινο...........!!!!!!!!!

ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ
Δ/ΝΣΙΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑΣ
Εξαιρ. Επείγουσα
Αριθ. 2476
Προς
Το 1/38 Σύνταγμα Ευζώνων

Ο Ιταλός Στρατηγός Ινφάντε μας εγνώρισεν ότι κατά τον ενεργηθέντα υφ’ υμών αφοπλισμόν του Ιταλικού Συν/τος Ιππικού αφηρέθησαν τα κάτωθι:
1) Λίραι Αγγλίας 600.
2) Δραχμαί 20.000.000.
3) Τροφαί συντετηρημέναι 5 ημερών διά δύναμιν Συν/τος Ιππικού.

Εκ των ανωτέρω απεστράφησαν (;)
1) Λίραι Αγγλίας 92.
2) Δραχμαί 3.000.000.

Ενεργήσατε ανάκρισιν προς εξεύρεσιν και κατάσχεσιν μη επιστραφέντων το ταχύτερον, και προβείτε άμεσον απόδοσιν τούτων, αναφέροντες αποτέλεσμα.

Σ.Δ. Γενικού Στρατηγείου 19-10-43
Στέφανος Σαράφης

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ

Φίλε κ. Διευθυντά,

Εις το χθεσινόν άρθρο σας, συνάγοντες «μάθημα» από το πάθημα της Τσεχοσλοβακίας, ενθυμείστε και τον ιδικόν μας Δεκέμβριον. Νομιμοποιείτε τοιουτοτρόπως την παρέμβασίν μου. Αλλά θα επεθύμουν πρώτα να διατυπώσω μερικάς γενικωτέρας απόψεις μου. Γράφετε: «Το πάθημα της Τσεχοσλοβακίας πρέπει να μας διδάξει ότι ουδεμία λύσις υπάρχει μεταξύ της σταθεράς και άκαμπτου προσηλώσεως προς την εθνικήν μας ελευθερία από το ένα μέρος και της απολύτου υποδουλώσεώς μας από το άλλο. Ότι ουδεμία δήθεν ιδεολογική υποχώρησις ωφελεί. Με τους Σλάβους δυστυχώς συνεννόησις δεν υπάρχει». «Είμεθα σύμφωνοι. Και όπως γνωρίζετε είχον ανέκαθεν αυτήν την γνώμην, ακόμη και προ πέντε ετών, όταν τον Ιούλιον του 1943 απέστειλα από την κατεχόμενη Ελλάδα έκθεσιν προς την Ελληνικήν και την Βρετανικήν κυβέρνησιν και έκαμνα προβλέψεις δια το μέλλον, αι οποίαι σήμερον έχουν επαληθεύσει... Πράγματι «ουδεμία δήθεν ιδεολογική υποχώρησις ωφελεί».

Αλλά χρειάζεται διευκρίνισις: Δεν ωφελεί εάν δι' αυτής επιδιώκωμεν να «κατευνάσωμεν» τον Κομμουνιστικόν Πανσλαβισμόν και να «συνεννοηθώμεν», όπως μωρώς επηγγέλετο το «Κέντρον». Ωφελεί όμως δια να τον νικήσωμεν. Διότι όταν εις την μεγάλην ηθικήν δύναμιν της Ελευθερίας του Εθνους, υπέρ της οποίας παλαίομεν, προσθέσωμεν και την ηθικήν δύναμιν της Ατομικής Ελευθερίας και της Κοινωνικής Ευημερίας, τότε το ιδεώδες μας καθίσταται πλήρες και αντιστοίχως συντελείται πλήρως ο ηθικός αφοπλισμός του Κομμουνισμού. Τότε κατακτώμεν ημείς και τας Μάζας και την Νεότητα, αυξάνομεν και τον αριθμόν και τον φανατισμόν του εθνικού μας Μετώπου και φθάνωμεν ασφαλέστερον εις την Νίκην. Αλλά βεβαίως υπό μίαν προϋπόθεσιν: Οτι αι ηθικαί αυταί δυνάμεις θα πρόκειται να συμπληρώσουν τας ενόπλους δυνάμεις του αγώνος και όχι να τας αναπληρώσουν - όπως φαίνεται να συνέβη εις την Τσεχοσλοβακίαν. Και ερχόμεθα εις τον ιδικόν μας Δεκέμβριον. Γράφετε: "Ο Υψιστος μας έκαμε δώρον την Επανάστασιν και τα Δεκεμβριανά. Διότι τι θα συνέβαινε αν δεν εγίνοντο; Δια να μη γίνουν ήμεθα τότε εις κάθε υποχώρησιν έτοιμοι. Θα εδίδαμεν εις τους Κομμουνιστάς και ένα και δύο υπουργεία, ακόμα και πέντε. Σιγά - σιγά θα τους παραδίδαμεν - για να μη γίνει Επανάστασις και την Διοίκησιν και τον Στόλον και τον Στρατόν. Θα τους τα εδίδαμεν όλα".

Η διαφωνία μου είναι απόλυτος. Οχι ότι δεν υπήρξε «δώρον του Υψίστου» ο Δεκέμβρης... Αλλά ότι «θα τους τα εδίναμε όλα...». Διότι συνέβαινεν ακριβώς το αντίθετον: «Τους τα επαίρναμεν όλα...» Και διότι επεμείναμεν, απεφάσισαν την Στάσιν... «Γνωρίζω ότι υπάρχει ακόμη σύγχυσις, η οποία εμποδίζει την ορθήν εκτίμησιν εκείνης της εποχής. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν ημπορούν ακόμα να εννοήσουν. Και υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι αρνούνται να εννοήσουν. Απαντώ διά τους πρώτους - και επίσης διά την Ιστορίαν -διότι οι άνθρωποι που θα έλθουν θα είναι απροκατάληπτοι και θα θέλουν να εννοήσουν. Κατέχομαι από την συνείδησιν ότι χάριν εις την πολιτικήν την οποίαν ηκολούθησα κατά τους κρισιμώτατους εκείνους μήνας, κατά τους οποίους η Μοίρα με είχεν επιφορτίσει με την ευθύνην της Ελλάδος, κατέστη δυνατή η συντριβή της Κομμουνιστικής Τυραννίας η οποία τότε ήτο παντοδύναμος και εδυνάστευε την Ελλάδα.

Και πιστεύω ότι η πορεία των γεγονότων - και εις την Ελλάδα και εις την Ευρώπην - επαληθεύει την πρόβλεψιν τον μεγάλου Βρετανού ηγέτον, ο οποίος μου ετηλεγράφει τον Ιανονάριον του 1945 ότι «η πολιτική μου θα εύρη την οφειλομένην επιβράβευσίν της εις τας ημέρας πον έρχονται». «θα επικαλεστώ κείμενα: «Την 26η Απριλίον 1944, όταν ανέλαβα την Κυβέρνησιν εις το Κάιρο, διεκήρυξα το σύνθημα: «Μία Πατρίς, μία Κυβέρνησις, εις Στρατός». «Εις τοΣυνέδριον του Λιβάνου την 17ην Μαΐου 1944, ομιλών ενώπιον και των εκπροσώπων του ΚΚΕ, είπα: «Το κύριον επίμαχον θέμα είναι το στρατιωτικόν, το θέμα της υλικής δυνάμεως. Η ώρα είναι ιστορική και οφείλομεν να ομιλήσωμεν ευκρινώς και απεριφράστως. Εάν το ΕΑΜ έχει την πρόθεσιν να χρησιμοποιήσει την υλικήν του δύναμιν ως όργανον εμφυλίου πολέμου και εξοντώσεως των αντιπάλων του, και αύριον, μετά το πέρας του πολέμου, υπό το ψευδώννμον της Λαϊκής Λημοκρατίας, ως όργανον δυναμικής επικρατήσεως επί της πλειοψηφίας τον Ελληνικού λαού, τότε βεβαίως δεν υπάρχει στάδιον συνεννοήσεως. Το καθήκον μας τότε είναι να συνεγείρωμεν το έθνος και να επικαλεσθώμεν την επικουρίαν όλων των Μ. Συμμάχων μας εις τον διπλούν αγώνα και κατά τον εξωτερικού εισβολέως και κατά τον εσωτερικού εχθρού. Διότι ο Ελληνικός λαός δεν κάμνει επιλογήν τυράννων. Αρνείται την τυραννίαν...» «Εάν όμως το ΕΑΜ έχει λάβει απόφασιν να εγκατάλειψη τους σκοπούς της δυναμικής επικρατήσεως και να αρκεσθή εις τα πολιτικά μέσα της πειθούς και αν κατά συνέπειαν δέχεται την κατάργησιν τον ΕΛΑΣ καθώς και των άλλων ανταρτικών σωμάτων και την δημιουργίαν Εθνικού Στρατού, ο οποίος θα ανήκει μόνον εις την Πατρίδα και θα υπάκουη εις τας διαταγάς της Κυβερνήσεως, τότε η συμμετοχή και του ΕΑΜ εις την Εθνικήν μας Ενωσιν θα ημπορή να θεωρήται γεγονός». «Την 6η Ιουλίου 1944 απήντησα από το ραδιόφωνον του Καΐρου προς την Επιτροπήν των Βουνών, η οποία είχε ζητήσει επιπροσθέτως τα υπουργεία των Στρατιωτικών και των Εσωτερικών. Και είπα: «Αποδοχή των νέων όρων σημαίνει κατ' ουσίαν: Στρατός ΕΑΜ. Ελεγχον της Αστυνομίας, της χωροφυλακής, της Διοικήσεως και της Δικαιοσύνης από το ΕΑΜ. Και έμπνευσιν της Παιδείας μας από το ΕΑΜ. Τώρα, πλέον, ημπορεί να γίνει πλήρης εξήγησις. Γνωρίζομεν τι μας ζητούν. Και απέναντι των αιτημάτων των λαμβάνωμεν επίσημον, υπεύθυνον θέσιν: Αρνούμεθα. Μας ζητούν να παραδώσουμε την Ελλάδα. Αρνούμεθα! «Την 21ην Αυγούστου 1944 συνηντήθην εις τηνΡώμηνμε τονΒρετανόν Πρωθυπουργόν. Και όταν μου έθεσε το ερώτημα, ποια είναι η πολιτική μου, απήντησα: «Εξοπλισμός του Κράτους. Αφοπλισμός του ΕΑΜ». «Την 8ην Οκτωβρίου 1944 συνηντήθην πάλιν με τον Βρετανόν ηγέτην και τον υπουργόν των εξωτερικών κ. Ηντεν εις την Νεάπολιν της Ιταλίας. Εις το υπόμνημα το οποίον τους επέδωκα, προβλέπω ότι η επικείμενη Απελευθέρωσις θα είναι αναίμακτος και ότι κατόπιν το ΚΚΕ θα επιχειρήσει Στάσιν. Και οι δυο προβλέψεις επαληθεύθησαν. Εγραφα:«... Ελπίζω ότι το Εθνος θα εξέλθη από την δουλείαν ομαλώς και θα συντελεσθή αναιμάκτως η Απελευθέρωσις. Τούτο είναι ουσιώδες αλλά όχι οριστικόν. Το ΚΚΕ διαθέτει σήμερον δυναμικήν υπεροχήν χάρις εις τας οργανώσεις ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Οπως επανειλημμένως είχον την ευκαιρία να εξηγήσω, η Ελλάς αποτελείται σήμερον από μίαν μεγάλην αφοπλισμένην πλειοψηφίαν και αφετέρου από την ένοπλον μειοψηφίαν του ΚΚΕ.

Εξάλλου η προσαρμογή του ΚΚΕ εις την Εθνικήν Ενωσιν έχει συντελεσθή υπό την σιωπηράν προϋπόθεσιν της παρουσίας εν Ελλάδι σημαντικών βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων. Εάν διεπιστούτο ότι ο όρος αυτός δεν υφίσταται, υπάρχει φόβος ότι το ΚΚΕ θα θέση εις ενέργειαν, κατά τρόπον συγκεκαλυμμένον ή απροκάλυπτον, την υλικήν του δύναμιν δια να γίνη κύριον της καταστάσεως. Τα ακόλουθα μέτρα είναι απαραίτητα προς αποτελεσματικήν αντιμετώπισιν της κρισίμου ταύτης καταστάσεως: 1) Η άμεσος αποστολή σημαντικών βρετανικών δυνάμεων. 2) Η άμεσος δημιουργία τακτικού Ελληνικού Στρατού και 3) Ο πλήρης εφοδιασμός της Ελλάδος». «Και την 18ην Οκτωβρίου 1944, εκφωνών τονλόγον της Απελευθερώσεως εις την πλατείαν Συντάγματος, επαναλάμβανον: «Βάσις του Εθνικού μας Στρατού δια το μέλλον θα είναι η τακτική στρατολογία. Θα γίνη συνείδησις και πράξις ότι ο Στρατός δεν βουλεύεται. Βουλεύεται μόνον ο Κυρίαρχος λαός, του οποίου την θέλησιν εκφράζει η Κυβέρνησις, και τας διαταγάς της κυβερνήσεως εκτελεί ο Στρατός... Θα γίνει συνείδησις και πράξις ότι ο Στρατός δεν ημπορεί να ανήκει ούτε εις κόμματα. Ανήκει μόνον εις την πατρίδα και υπακούει μόνον εις τας διαταγάς της Κυβερνήσεως...». «Και συνεπής προς την σταθεράν επαγγελίαν επηκολούθησε η εφαρμογή... Η κυβέρνησις της Εθνικής Ενώσεως ανεσχηματίσθη εν Αθήναις την 23ην Οκτωβρίου. Και μετά δέκα ημέρας, την 3ην Νοεμβρίου 1944, προέβην εις τας ακολούθους ανακοινώσεις: «Μετά την συντελεσθείσαν πλήρη Απελευθέρωσιν της Ελλάδος λήγει και η Αντίστασις. Είναι επομένως φυσικόν, ότι επακολουθεί η αποστράτευσις των Ανταρτικών Ομάδων ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ, η οποία ωρίσθη δια την 10ηνΔεκεμβρίου. Και όταν έφθασεν η ώρα της πραγματοποιήσεως και το ΚΚΕ διεπίστωσεν ότι αι αποφάσεις μου δεν ήσαν απλαί λέξεις, αλλά πράξεις, και ότι, αφοπλιζόμενον, θα μετεβάλλετο πλέον από παντοδύναμος δυνάστης εις μικρόν πολιτικόν κόμμα μειοψηφίας, απετόλμησεν την Στάσιν. «Τα κείμενα απήντησαν... Αποδεικνύουν ότι όχι μόνον δεν είμεθα διατεθειμένοι «να τα δώσωμεν όλα» - δια να μη γίνει Επανάστασις, αλλά αντιθέτως «να τα πάρωμεν όλα...», έστω και αν επρόκειτο να επακολουθήσει Επανάστασις την οποίαν είχομεν προπαρασκευασθή - με την παρουσίαν των Βρετανών, την άφιξιν της ταξιαρχίας του Ρίμινι, την συγκρότησιν της Εθνοφυλακής και την συγκέντρωσιν των χωροφυλάκων εις Αθήνας - δια ν' αντιμετωπίσωμεν.

Το Σάββατον 2 Δεκεμβρίου παρα-μονήν της Στάσεως, ετηλεγράφησα εις τον Βασιλέα: «Υπουργοί Ακρας Αριστεράς αρνηθέντες υπογράψουν αποστράτευσιν παρητήθησαν. Παραίτησις σημαίνει δυστυχώς απαρχήν εμφυλίου πολέμου. Με όσην αποφασιστικότητα εξηντλήσαμεν τας προσπάθειας μας δια την αποτροπήν του εμφυλίου πολέμου, με την ίδιαν αποφασιστικότητα θα υπερασπίσωμεν την Ελλάδα εναντίον των εσωτερικών της εχθρών. Εύχομαι εις τον Θεόν η τραγική περίοδος να είναι σύντομος και πλήρης η επιβολή του Νόμου προς πραγματικήν Απελευθέρωσιν του στενάζοντος Ελληνικού Ααού». «Ολαι αι άλλαι παραχωρήσεις μου προς το ΚΚΕ - αι οποίαι τόσον επεκρίνοντο τότε από ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχον εμβαθύνει εις την υφισταμένην πραγματικήν κατάστασιν - ήσαν εντελώς δευτερεύουσαι και άνευ ουσιαστικής αξίας. Επειδή τότε μία ήτο η επείγουσα και υπέρτατη ανάγκη: Να αφοπλισθή το ΚΚΕ, και να εξοπλισθή το Κράτος. Κατόπιν, όλα τα άλλα, αυτομάτως θα επηκολούθουν... «Και δια τούτο η ημερομηνία της Αποστρατεύσεως - η 10η Δεκεμβρίου - έμενεν αμετακίνητος. «Οσοι θέλουν να κρίνουν δικαίως εκείνην την εποχήν, οφείλουν να αναπολήσουν την κατάστασιν του Απριλίου 1944, όταν ανέλαβον την Κυβέρνησιν. «Εις την Ανατολήν, αι ένοπλοι δυνάμεις μας είχον αποσυντεθεί από την Στάσιν. Και εις την Ελλάδα το ΚΚΕ είχε καταστή παντοδύναμον και είχε συγκροτήσει και την Κυβέρνησιν των Βουνών- την ΠΕΕΑ. Και η αγωνία, από την οποία αδιαλείπτως κατειχόμην ήτο: Πως θα καταλύετο; Δύο ήσαν τα στάδια δια να φθάσωμεν εις την Νίκην: Πρώτον, η έλευσις εις τας Αθήνας! Και δεύτερον, ο αφοπλισμός του ΚΚΕ. «Δια να έλθωμεν εις τας Αθήνας -ως αντίπαλοι του ΚΚΕ- δεν διεθέταμεν, δυστυχώς, ούτε εις το εσωτερικόν, ούτε εις το εξωτερικόν, ελληνικάς δυνάμεις, αριθμητικώς επαρκείς διά να αντιμετωπίσουν τας μυριάδας του ΕΛΑΣ, τακτικού και εφεδρικού, καθώς και την ευρυτάτην συνωμοτικήν οργάνωσιν του ΕΑΜ. Αλλά δεν υπήρχον επίσης τότε ούτε Βρετανικαί δυνάμεις διαθέσιμοι, διότι είχον απορροφηθή από τα τρία ευρωπαϊκά μέτωπα, τα οποία, κατά τους κρίσιμους εκείνους μήνας - Σεπτέμβριον και Οκτώβριον 1944- επιέζοντο σφοδρώς από τον Χίτλερ, αποβλέποντα εις τον εξαναγκασμόν χωριστής ειρήνης... Και είχε μάλιστα φθάσει εις τόσον βαθμόν η έλλειψις διαθεσίμων Βρετανικών δυνάμεων, ώστε να αναγκασθώ μίαν ημέραν, εις τον πρεσβευτήν της Μεγ. Βρετανίας, ο οποίος μου ωμίλει περί αποστολής εις την Ελλάδα «εκατοντάδων» ή και «δεκάδων» ανδρών, να δώσω την απάντησιν, ότι «έχω την εντύπωσιν, ότι ομιλώ με αντιπρόσωπον του Αουξεμβούργου...». «Αλλά και αν ακόμη καθίστατο, μ' όλα ταύτα, δυνατόν να εξευρίσκοντο δυνάμεις Βρετανικαί, και πάλι θα ήτο τότε πολιτικώς αδύνατος η απόβασις εναντίον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, λόγω της σφοδρός αντιδράσεως και των Αγγλων εργατικών και του Προέδρου Ρούσβελτ και της Σοβιετικής Ενώσεως. Δια να πεισθώμεν, φθάνει να ενθνμηθώμεν την γενικήν εξέγερσιν, την οποίαν είχε προκαλέσει η Βρεταννική επέμβασις κατά τον Δεκέμβριον και η οποία εκλόνισε την θέσιν τον Τσώρτσιλ - και η οποία, εν τούτοις, είχεν επιχειρηθή υπό «απείρως ευμενεστέρας συνθήκας», διότι αι Βρετανικαί δυνάμεις υπεστήριζαν τότε την νόμιμον κυβέρνησιν και ευρίσκοντο εδώ πρεσκεκλημένοι και από τον ΕΛΑΣ, διό τηνδιατήρησιν της τάξεως... «Ιδού, διατί, μόνον η συμμετοχή του ΚΚΕ εις την Κυβέρνησίν μας ήνοιγε τας πύλας της Ελλάδος.

Και δια τούτο την επεδίωξα - και ευτυχώς κατωρθώθη... Καθώς επίσης, μόνον το σύμφωνον της Καζέρτας, όπου ο ΕΛΑΣ, διά του Αρχηγού του, υπέγραψε την υποταγήν του εις το Βρεταννικόν Στρατηγείον και προσεκάλεσε τους Βρεταννούς εις την Ελλάδα, καθιστά Συμμαχικώς εύκολον την παρουσίαν των... «Αλλά νπάρχει και το δεύτερον στάδιον, ο αφοπλισμός τον ΕΛΑΣ. Διότι εφ' όσον το ΚΚΕ παρέμεινε πάνοπλον, η Ελληνική Κυβέρνησις, καθώς ελέγαμεν τότε, ήτο απλώς «η περικεφαλαία του ΕΑΜικού Κράτους...» «Αλλά πότε θα έπρεπε ν' αποφασισθή η αποστράτευσις; Θα έπρεπε ν' αποφασισθή αμέσως, ή να αναβληθή δι'αργότερον; Το ζήτημα του χρόνου ήτο κρισιμώτατον. Το ΚΚΕ εζήτει αναβολήν. Και αι γενικώτεραι συνθήκαι την ηυνόουν. Εφόσον εξηκολούθει ο πόλεμος εναντίον του Ναζισμού, ηδύνατο να θεωρηθή παράλογος η άμεσος αποστράτευσις δυνάμεων της Εθνικής Αντιστάσεως. Και δι' αυτό ουδαμού της Ευρώπης συνέβη... «Αλλά μου ήτο σαφές, ότι ο χρόνος ειργάζετο υπέρ τον ΚΚΕ. «Και εσωτερικώς, διότι θα εξησφάλιζεν εν τω μεταξύ την πλήρη διά-βρωσιν - όπως φαίνεται να συνέβη εις την Τσεχοσλοβακίαν. Και εξωτε-ρικώς, διότι τότε η Σοβιετική Ενωσις ευρίσκετο ακόμη εις την θανάσιμον εμπλοκην με τον Ναζισμον και επροφυλάσσετο να διατάραξη τας Συμμαχικάς σχέσεις της. Και δια τούτο ακριβώς παρέστησε, καθ' όλον τον Δεκέμβριον, τον ουδέτερον - και μάλιστα μέχρι του σημείου να μας αναγγείλη την 30ηνΔεκεμβρίου, την αποστολήν πρέσβεως, ενώ ακόμα αιμάχαι εμαίνοντο εις τας Αθήνας... «Και δια τούτο επέμεινα ανενδότως εις την άμεσον αποστράτευσιν.

Και η 10ηΔεκεμβρίου έμενεν αμετακίνητος... «Το συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή «δώρον τον υψίστου». Αλλά, δια να υπάρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να είχωμεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνο με την σνμμετοχήν και τον ΚΚΕ εις την κυβέρνησίν, δηλαδή με τον Λίβανον. Και δια να ευρεθούν εδώ οι Βρετανοί, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι δια την Νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή το Σύμφωνον της Κα-ζέρτας. Και δια να γίνη η Στάσις - «το δώρον του Υψίστου» - έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμόν του ή να επιχείρηση την Στάσιν, υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίοι ωδήγουν εις την συντριβήν του. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια»

Μετ' εξαίρετου τιμής Γ. Παπανδρέου 1/3/48

Πηγή : ΤΑΥΓΕΤΗΣ http://www.freeforums.gr/index.php?PHPSESSID=008c85d2065f3f6652059850c4d6209d&topic=3765.msg27993#msg27993

Η ΣΤΥΓΕΡΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΑΘΩΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΝΕ ΚΑΙ Ο ΕΑΜΙΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ

Ο Βασίλης Ν. Κρίντας, ήταν δημοσιογράφος το επάγγελμα και εκδότης της πολύ αξιόλογης εφημερίδας του Αγρινίου «Τριχωνίς» που εκδίδονταν στο Αγρίνιο προπολεμικά. Από το 1933 αλλά και κατά την διάρκεια της Γερμανοϊταλικής Κατοχής, που η εφημερίδα του δεν εκδίδονταν, μέχρι το θάνατό του υπηρέτησε στο Δήμο Αγρινίου ως Γενικός Γραμματέας του. Από τη θέση του αυτή στο Δήμο Αγρινίου προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στην Εθνική Αντίσταση. Δολοφονήθηκε από όργανα του ΚΚΕ το 1943, από λάθος εκτίμηση, όπως εκ των υστέρων ομολογήθηκε. Η προσφορά των υπηρεσιών του στην Εθνική Αντίσταση αναγνωρίστηκε από την Ελληνική Πολιτεία (το Γ.Ε.Σ.), η οποία απένειμε στη χήρα του Ευαγγελία το γένος Ι. Βλασσοπούλου, μετά την απελευθέρωση, όπως και σε άλλους αγωνιστές, αναμνηστικό μετάλλιο και σχετικό δίπλωμα. Η απονομή έγινε σε δημόσια εκδήλωση. Στη χήρα του επίσης ο Δήμος Αγρινίου προσέφερε, μετά την απελευθέρωση δυνάμει αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου, επί σειρά ετών οικονομικό βοήθημα, ενώ μια οδός της πόλεως είχε ονομασθεί οδός Βασιλείου Κρίντα.

Οι υπηρεσίες του στην Πατρίδα και στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, συνίσταντο στην παραγωγή και την διανομή αντιστασιακού εντύπου υλικού, την στρατολόγηση ανταρτών στις τάξεις του ΕΔΕΣ και ιδιαίτερα των τμημάτων του αρχηγού των αντάρτικων ομάδων Τριχωνίδος ιατρού Γεωργίου Παπαϊωάννου. Μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας και την αποχώρηση των Ιταλών από την Ελλάδα, διευκόλυνε να περιέλθη στα χέρια των ανταρτικών ομάδων, με τις οποίες συνεργάζονταν, μέρος του οπλισμού των Ιταλών. Ο ιατρός Γ. Παπαϊωάννου μάλιστα, είχε ρητώς, δηλώσει και βεβαιώσει ότι ο Βασίλειος Κρίντας υπήγετο κατά την διάρκεια εις τις υπ αυτόν ανταρτικές ομάδες, πράγμα το οποίο επανέλαβαν ενώπιον του Εφετείου Πατρών την 12-10-1971, στα πλαίσια σχετικής ποινικής δίκης, με γραπτή δήλωσή τους γνωστά στελέχη των ομάδων αυτών και της επιτροπής Αγρινίου του ΕΔΕΣ (Αντ. Παπαπαντολέων, Ευθ. Σταθόπουλος, Κων. Ραυτόπουλος και Αθαν. Σοχωρίτης).
--------------------------------------------------------------------------------
Η διήγηση του Β. Βασιλοπουλου για τον Β. Κρίντα
Ο Βασίλης Βασιλόπουλος (υπαρχηγός Ε.Ο.Π.Α.Δ) είχε γράψει εκτενώς για την δράση και τον χαρακτήρα του Βασίλη Κρίντα, στην Εφημερίδα "Παναιτωλική" του Αγρινίου την εποχή εκείνη (20-11-1970 αριθ. Φύλλου 927), πλην άλλων και τα εξής:.

«…. Ανατρεπτικός τύπος Υπεύθυνος για την σύνταξιν, την διανομή και κάθε τι που αφορούσε την έκδοση του γνωστού φυλλαδίου SOLDATI ITALIANI REVOLUTIONATE CONTRA I TEDESCI, ήταν ο Μιχαήλ Τσαπαρής, δικηγόρος – λογοτέχνης, ήδη στας Αθήνας και επίλεκτο μέλος τότε της οργανώσεώς μας. Δεν ξέρω εάν έδινε ή όχι στόχο τότε, και εάν ετηρούσε τους κανόνες της κατασκοπείας που εδιδάχτηκε. Γνωρίζω μόνο πως εκατάφερνε ώστε οι Ιταλοί να έχουν στα χέρια τους (και ο μέραρχος Μαντζάνι τα εδιάβαζε!) τα φυλλάδια. Οι πολύγραφοι; Στο σπίτι του Βασίλη Κρίντα. Εκεί η εκτύπωσις – η έκδοσις. Και στο γραφείο του δεκάδες οι δεσμίδες. Τα φυλλάδια έφθαναν στον κάθε Ιταλό στρατιώτη. Πως; Ο Μ. Τσαπαρής και οι ομάδες του, με τους επί μέρους αρχηγούς των ομάδων του Γ. Βλάμη, Ν. Σκάνδαλο, Λ. Παπαλάμπρου, Κώστα Μπαλατσό – Αγραφιώτη, Σπ. Καραχρήστου, μπορούν μόνο να μας πουν με λεπτομέρειες .

Αλλά ο Κρίντας δεν φιλοξενούσε μόνο τους πολυγράφους και τα φυλλάδια. Είχε και ανάμιξη εις τα του τύπου. Σημειούμε ειδικώτερα τον Αύγουστο 1943 ως Πρόεδρος ΕΑΟ Τριχωνίδος μαζί με τον Κρίντα αναθέσαμε εις τον βιβλιοπώλην Αγρινίου Τάκην Χατζόπουλο την αγορά και μεταφορά εις το Αγρίνιο ενός πλήρους επιπέδου πιεστηρίου και τυπογραφείου προς έκδοση αγωνιστικής εθνικόφρονος εφημερίδος και άλλων εντύπων, αλλά λόγω των γνωστών γεγονότων, τα πάντα, πιεστήριον και τυπογραφείον, κατά την προώθησίν τους προς εγκατάστασίν τους εις την ορεινήν Τριχωνίδα, ανηρπάγησαν από το ΕΑΜ –ΕΛΑΣ. Αυτός είναι ένας τομέας που ιδιαιτέρως επεζήτει να αναλάβει ο Β. Κρίντας. Ο αρχηγός των ΕΑΟ – ΕΔΕΣ Τριχωνίδος ιατρός Γ. Παπαϊωάννου, από την εποχήν που ευρίσκετο ακόμα εις τον Βάλτον προς ανασυγκέντρωσιν του διαλυθέντος αρχηγείου του, είχε ζητήσει επιμόνως τον Β. Κρίντα εις το επιτελείο του ν αναλάβη υπεύθυνο τομέα. Λόγω όμως της εντατικής τότε δραστηριότητος της οργανώσεώς μας και της ειδικωτέρας σημαντικής απασχολήσεως του Β. Κρίντα εις την ανατροπήν των Ιταλών και τας καταστροφάς του αεροδρομίου, δεν επετράπη εις αυτόν να αποδεχθή το αίτημα του αρχηγού Γ. Παπαϊωάννου, θεωρούμενον και από την οργάνωσίν μας και από το Κάϊρο ως αναντικατάσταστον. Η άνω επιμονή του Γ. Παπαϊωάννου δια τον Κρίνταν δεν ήταν αστήρικτη. Ο Β. Κρίντας από την αρχή της ιδρύσεως του Αρχηγείου ΕΑΟ ΕΔΕΣ Τριχωνίδος ετροφοδοτούσε με άνδρας το αρχηγείον τούτο. Μετά του Βασ. Ν. Παπαϊωάννου, του Δ. Σαραντοπούλου και εμού κατεστρώθη πλήρες σχέδιον εν συνεννοήσει με τον Ταγματάρχην Γ. Νικολαϊδην δια την ομαδικήν προσέλευσιν εις τας ΕΑΟ ΕΔΕΣ Τριχωνίδος, 70 πλήρως ωπλισμένων Χωροφυλάκων, Αξιωματικών και Υπαξ/κών, η οποία όμως εματαιώθη λόγω του αφοπλισμού και διαλύσεως της 7ης Μαϊου 1943.

Επιχείρησις Αεροδρομίου. Αντιγράφω κατά λέξιν το σχετικό τμήμα της εκθέσεως του Αρχηγού της ΕΟΠΔ προς ΑΕΔ Ελλάδος. «..12) Επιχείρησις αεροδρομίου Αγρινίου. Υπό της ημετέρας Ομάδος Πληροφοριών επεσημάνθησαν 84 Γερμανικά αεροπλάνα τα οποία με βάσιν το ανωτέρω αεροδρόμιον εξετέλουν βομβαρισμούς κυρίως των Ιταλικών θέσεων του στρατηγού Μπαντόλιο. Υπό της ημετέρας οργανώσεως, τη εγκρίσει του Γ.Σ,Μ.Α. απεφασίσθη η δολιοφθορά των άνω αεροπλάνων. Μετά προετοιμασίαν πέντε ημερών τμήματα των ομάδων πληροφοριών – δολιοφθορών και Κρούσεως συνεκεντρώθησαν εις χωρίον Δοκίμιον, μεθ όλων των σχετικών υλικών, αποφασισθείσης της επιχειρήσεως δια την 24ην ώραν ακριβώς. Την 23ην όμως ώραν την στιγμήν ακριβώς ότε εδόθη η διαταγή εκτελέσεως, άπαντα τα αεροπλάνα απροσδοκήτως ανεχώρησαν. Την επομένην εις το Αγρίνιο ευρέθη η πηγή της διαρροής της πληροφορίας περί των δολιοφθορών προς τους Γερμανούς και η αιτία ούτω της ματαιώσεως της επιχειρήσεως».

Είναι πρέπον να στραφή η μνήμη μας εις τον Γενικό Γραμματέα του Δήμου και να μεταφερθούμε εις το Γραφείον του τα μέσα Σεπτεμβρίου 1943. Έγγραφα και σχέδια στο γραφείο του για το αεροδρόμιο και εγώ και ο Κίτσος πλάϊ στον Κρίντα όταν εις το άνοιγμα της πόρτας εφάνηκε ο Γερμανός λοχίας της Γκεστάμπο Lueth (αν καλώς θυμάμαι). Και ενώ ημείς οι δύο εφέραμε ενστικτωδώς το χέρι εις την μικρή «πλακέ» beretta, ο Βασίλης Κρίντας, επρόλαβε με την ετοιμότητά του, επί τόπου εκτέλεση του Γερμανού. Με μιαν ευστροφία λίαν επιτυχή συνέστησε τον Κίτσο ως ... σπουδάσαντα εις την Γερμανική πόλιν Heidelberg (γνωστή για τα Πανεπιστήμιά της).

Ευτυχώς ο Κίτσος περιέγραψε μερικά κτίρια της πόλης αυτής, που, όπως είπε αργότερα, τα είχε δεί σε φωτογραφίες. Ως προς τον Γερμανό έφυγε με κέφι και εμείς συνεχίσαμε την δουλειά μας με τον Κρίντα για την επιχείρηση “Erodo”, ;όπως εβαφτήσαμε την επιχείρηση κατά του αεροδρομίου του Δοκιμίου. Επιδρομή στο Ματζάνι. Ίσως να είναι η θρασύτερη του είδους της που έγινε μέχρι τότε. Αρχηγός, υπαρχηγός ΕΟΠΔ, Β. Κρίντας και Μ. Τσαπαρής, εντός αυτοκινήτου από Αγρινίου εις Αιτωλικόν. Ο λοχαγός Κίτσος ενεκρίθη από το Κάϊρον να μεταβληθεί σε «Ταγματάρχη Κήτς». Ο Κρίντας είχε τηλεφωνήσει εις την μεραρχία Casale προς τον Ιταλόν Μέραρχον, Αιτωλικό «Στρατηγέ Μαντζάνι κάτι επείγον συμβαίνει, πρέπει να σας ιδώ». Φθάνουμε εις το Γραφείο του στο Αιτωλικό, όλοι μαζί εμπρός εις τον απορούντα Ιταλό Μέραρχο. Ο Κίτσος διερμηνεύοντος του Μ. Τσαπαρή: «Στρατηγέ έφθασα μόλις από το Κάϊρο δια την παραλαβή των ανδρών της Μεραρχίας σας» Φράσεις σύντομες εντυπωσιακές. Ο Μέραρχος ήθελε μετά να διαλύσει κάθε αμφιβολία του. Και την άλλη μέρα ρώτησε: «Και εάν απεφάσιζα να διατάξω τις μονάδες μου, που θα θέλατε να κατευθυνθούν; Σε ποιους αντάρτες;» «Στους αντάρτες του Ζέρβα Στρατηγέ» ήταν η απάντησις του Κίτσου. Ο πάγος τότε έλιωσε. Ο Μαντζάνι έδωσε τηλεφωνική διαταγή στον Ιταλό Διοικητή Αγρινίου να αφήσει ελευθέρους τους Σταύρον Ησαϊαν και Γ. Βλάμη (δικηγόρο) μέλη της ημετέρας ΕΟΠΔ, που εκρατήθησαν όταν κατά την διάρκεια της εφόδου μας στο Αιτωλικό επαρουσιάσθησαν αυτοί εις την διοίκησιν Αγρινίου δια να εφαρμόσουν τις διαταγές παραδόσεως, σύμφωνα με το σχέδιο. Και παρά την αστραπιαία επόμενη άμεση αντίδραση των Γερμανών, ο στρατηγός Ζέρβας ειδοποιήθηκε από εμάς δια του ασυρμάτου μας μέσω Καϊρου και ήρθε εσπευσμένα αυτοπροσώπως στο Μπαμπαλιό προς παραλαβήν πλήθους Ιταλών, η δε οργάνωσίς μας στην Μεσάριστα εγκατέστησε συσσίτιο για άλλους Ιταλούς που προτίμησαν την οργάνωσή μας

Ο χείμαρρος του οπλισμού που διέρρεεν στο ΕΔΕΣ ήταν και η καταδίκη του Βασίλη Κρίντα από το ΕΑΜ

Τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες της 16ης Σεπτεμβρίου 1943 εις το επί της πλατείας Στράτου, ιδιοκτησίας Παπαφώτη, λειτουργούν τότε εστιατόριο του Κων. Δροσοπούλου (Δρόσου) συναντήθηκα με τον Πολιτικόν της Δυτικής Στερεάς του ΕΑΜ Αποστόλη που κατείχε μια από τις μεγαλύτερες υπευθυνότητες στην οργάνωσί του. Ζήτησε να συναντηθούμε με τον αρχηγό της Αιτωλ/νίας και οι τρείς το ταχύτερον δια κάτι το σπουδαίο. Η απόφαση της εκτελέσεως είχε παρθεί και τον τρόμαζε φαίνεται ο αντίκτυπος. Ήθελε να προλάβη να δημιουργήση και το κατάλληλο κλίμα. Αντιγράφω εν συνεχεία κατά λέξιν την περικοπήν από την έκθεσιν της Διοικούσης Επιτροπής ΕΟΕ – ΕΔΕΣ Τριχωνίδος υποβληθείσαν αρμοδίως εις το Αρχηγείον Ενόπλων Δυνάμεων. «Και ένα άλλο γεγονός. Τον Σεπτέμβριον του 1943 και μετά το κατά του Μουσολίνι κίνημα Μπαντόλιο, εξετελέσθη το μέλος της Επιτροπής της πόλεως Αγρινίου της Οργανώσεώς μας Βασίλειος Ν. Κρίντας εις την πεδιάδα του Αγρινίου και ενώ ευρίσκετο εις εκτέλεσιν αποστολής.

Η επιτροπή του ΕΑΜ Αγρινίου, τρείς ακριβώς ημέρας προ της εκτελέσεώς του, εκάλεσε δια του Πολιτικού της Δυτικής Ελλάδος Αποστόλη (Απόστολο Ευθυμιάδη εκ Μακεδονίας) τον Αρχηγόν της ΕΟΠΔ Αιτωλοακαρνανίας λοχαγόν Κίτσον και τον υπαρχηγόν ταύτης και Πρόεδρον της κεντρικής διοικούσης επιτροπής της Οργανώσεώς μας προς συνάντησιν. Αύτη επραγματοποιήθη εις το εν τη πλατεία Ν. Στράτου εμπορικόν κατάστημα Αφών Τζωρτζοπούλου. Κατ αυτήν ο εκπρόσωπος του ΕΑΜ Αποστόλης επέστησε την προσοχήν των εις το ότι εις τας Οργανώσεις ευρίσκονται «προδόται». Επειδή δε αμφότεροι απέρριψαν τούτο κατηγορηματικώς, ο Αποστόλης τους επέδειξε το της προηγουμένης ημέρας πολυγραφημένον έντυπον του ΕΑΜ εις ό ανεγράφετο η απόφασις τούτου να θανατωθή ως προδότης ο Κρίντας, διότι «απεκάλεσε το ΕΑΜ Κομμουνιστικόν».

Ο πρόεδρος της ΕΟΕ Τριχωνίδος και Υπαρχηγός της ΕΟΠΔ Αιτωλοακαρνανίας του διευκρίνησε τότε ότι ο Κρίντας ερωτηθείς από τον Ιταλό λοχαγό, διοικητήν μονάδος σταθμευούσης εν Αγρινίω, εις ποίαν Οργάνωσιν να παραδώση τον οπλισμόν, το υλικόν και τα εφόδια της μονάδος του, απήντησε (ο Κρίντας) «όπου θες, εγώ πάντως είμαι με τον Παπαϊωάννου». Επίσης του διευκρίνησε ότι ο Κρίντας εκλήθη και ηρωτήθη υπό του Ιταλού αξιωματικού, κατόπιν της δημιουργηθείσης διαμάχης μεταξύ των μελών της δικής μας Οργανώσεως και του ΕΑΜ, δια το ποίος θα πάρη τα όπλα. Σημειωτέον ότι ο Κρίντας από του 1933 μέχρι και τότε ήσκει τα καθήκοντα του Γενικού Γραμματέως του Δήμου Αγρινίου και υπό την ιδιότητά του ταύτην τον εγνώριζον οι Ιταλοί, επίσης ότι η Οργάνωσίς μας είχε κατωρθώσει μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας να πάρη μεγάλον αριθμόν Ιταλικού πολεμικού υλικού, πράγμα το οποίον ηρέθισε και επροκάλεσε την μήνιν των Ελασιτών.

Λαβών γνώσιν τούτων ο Κρίντας συνηντήθη εις το εμπορικόν κατάστημα Καραπαπά με την Επιτροπήν Πόλεως Αγρινίου του ΕΑΜ, όπου τους εζήτησε τον λόγον δια τα εναντίον του λεχθέντα. Εκλήθη δε εκεί και ο χρησιμοποιηθείς υπό των Ιταλών διερμηνεύς ονόματι Ράφας, προσκείμενος εις το ΕΑΜ, όστις αφηγούμενος τα συμβάντα, εδικαίωσε τον Κρίνταν. Τότε η επιτροπή ζήτησε συγγνώμην. Ασχέτως όμως της δοθείσης εξηγήσεως και της αιτηθείσης συγγνώμης, ο Κρίντας μετά τριήμερον, ως ανωτέρω ελέχθη, εξετελέσθη. Εις τας εν συνεχεία παραστάσεις και διαμαρτυρίας της ΕΟΠΔ Αιτωλοακαρνανίας της ΕΟΕ Τριχωνίδος και των ΕΟΕΑ Τριχωνίδος, το ΕΑΜ εις έγγραφον απάντησίν του είπε «ο Κρίντας εθανατώθη εκ παρεξηγήσεως, διότι εκ παραδρομής δεν είχε κοινοποιηθή η νεωτέρα απόφασις της Επιτροπής του»!!

«Εχάθη ούτω δια τον Αγώνα και την Πατρίδα ένα υπέροχος Πατριώτης» ……..

πηγή : Εφημερίδα Νέα Εποχή Αγρινίου

http://www.epoxi.gr/memories3%CE%B2.htm